سلام رفقا ـ این روزها یادآور حماسه هشت سال دفاع جانانه شما ملت ایران است از سرزمین مادریمان به همین مناسبت خواهش می‌کنم به گوشه ای از دل نوشته های یک شهید بزرگ توجه فرمایید:
وَلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاء عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ
«(ای پیامبر!) هرگز گمان مبر کسانی که در راه خدا کشته شدند، مردگانند!، بلکه آنان زنده‌اند، و نزد پروردگارشان روزی داده می‌شوند»
شهدا، هدایای ملتی قهرمان به خدای بزرگ، برگزیدگان شایسته مردمی، گلهای سرسبد تاریخ
مگر ممکن است که ملتی آزاده و مستقل گردد بدون آنکه بهترین عزیزانش را قربانی کند.
خدايا تو را شكر ميكنم كه حسين را آفريدي، اي خداي حسين تو را شكر ميكنم كه راه پرافتخار شهادت را در جلوي پاي روندگان حق و حقيقت گذاشتي.
اي حسين، دلم گرفته و روحم پژمرده، در ميان طوفان حوادث كه همچون پر كاه ما را به اين طرف و آن طرف ميكشاند، مأيوس و دردمند، فقط برحسب وظيفه به مبارزه ادامه ميدهم و گاهگاهي آنقدر زير فشار روحي كوفته ميشوم كه براي فرار از درد و غم دست به دامان شهادت ميزنم تا از ميان اين گرداب وحشتناكي كه همه و انقلاب را فرو گرفته است لااقل گليم انساني خود را بيرون بكشم و اين عالم دون و اين مدعيان دروغين را ترك كنم و با دامني پاك و كفني خونين به لقاء پروردگار نائل آيم....
اي حسين، روزگار درازي بود كه هر انقلابي را مقدس ميشمردم و نام او را با ياد تو توام ميكردم و قلب خود را ميگشودم و انقلابيون را در قلب خود جاي ميدادم و به عشق تو او را دوست ميداشتم و به قداست تو او را مقدس ميشمردم و در راه كمك به او از هيچ فداكاري حتي بذل حيات و هستي خود دريغ نميكردم...
اما تجربه، درس بزرگ و تلخي به من داد كه اسلحه و كشتار و انقلاب و حتي شهادت به خودي خود نبايد مورد احترام و تقديس قرار گيرد، بلكه آنچه مهم است انسانيت، فداكاري در راه آرمان انسان‌ها، غلبه بر خودخواهي و غرور و مصالح پست مادي و ايمان به ارزش‌هاي الهي است.
اي حسين، امروز نيز تو را تقديس ميكنم، اما تقديسي عميقتر و پرشورتر كه تا اعماق وجودم و تا آسمان روحم به تو عشق ميورزد و تو را ميخواهد و تو را ميجويد.
اي حسين، دردمندم، دلشكستهام، و احساس ميكنم كه جز تو و راه تو داروئي ديگر تسكين بخش قلب سوزانم نيست.... اي حسين! در كربلا، تو يكايك شهدا را در آغوش ميكشيدی، ميبوسيدي، وداع ميكردي، آيا ممكن است، هنگاميكه من نيز به خاك و خون خود مي‌غلطم، تو دست مهربان خود را بر قلب سوزان من بگذاري و عطش عشق مرا به تو و به خداي تو سيراب كني؟
دکتر مصطفی چمران
برای شادی روح تمام شهدا صلوات
نظرات شما عزیزان:
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: